Hoe deal je met de btw na de Brexit?

Het Verenigd Koninkrijk maakt na de Brexit geen deel meer uit van de Europese Unie. Voor Nederlandse ondernemers die zakendoen met de Britten of Noord-Ieren is het er niet eenvoudiger op geworden. Vooral bij facturering en de veranderde btw-heffing moet je voortaan goed opletten. We zetten het voor je op een rij.

Producten importeren

Wanneer je producten aankoopt in het Verenigd Koninkrijk, heb je te maken met nieuwe douaneregels. Voortaan krijg je van de leverancier een factuur zonder btw, en doe je invoeraangifte bij de douane. Die brengt vervolgens de btw bij jou in rekening, op basis van de ‘douanewaarde’. Dat is de waarde die goederen hebben aan de buitengrens van de EU. Op deze pagina van de KvK lees je hoe je die waarde berekent. Wanneer de goederen oorspronkelijk in het Verenigd Koninkrijk zijn geproduceerd, betaal je geen invoerrechten.

Doe je veel zaken met Britse of Noord-Ierse leveranciers? Dan is het handig om een artikel 23-vergunning aan te vragen bij de Belastingdienst. Hiermee geef je de btw zelf op in je eigen btw-aangifte en hoef je die ‘douane-btw’ niet meer voor te financieren.

Ook kan het handig zijn om afspraken met je leveranciers in het Verenigd Koninkrijk vast te leggen in zogeheten Incoterms. Dit zijn internationaal erkende regelingen over hoe buitenlandse zakenpartners met elkaar afspraken maken over onder meer vervoer, kosten en risico’s. Lees alles over Incoterms op de kvk site.

Producten exporteren

Verkoop je goederen aan afnemers in het Verenigd Koninkrijk, dan reken je geen btw – op voorwaarde dat je met bijvoorbeeld een vrachtbrief kunt aantonen dat het product de EU heeft verlaten. Ook moet je de omzet van je export aangeven in de btw-aangifte.

Meestal wordt de btw (de ‘VAT’) door de Britse belastingdienst bij de afnemer in rekening gebracht. Maar dat hangt wel af van de afspraken die je zelf maakt met de klant. In de eerder genoemde Incoterms staan alle varianten die je kunt toepassen over het betalen van de VAT.

De eerste stap die je als Nederlandse ondernemer in elk geval moet zetten, is het aanvragen van een EORI-nummer. Dit is een identificatienummer van de douane en heb je altijd nodig bij internationale transacties.

Wanneer je producten aan Britse consumenten levert of zelf aangifte van invoer wil doen, heb je een VAT-nummer nodig. Dat kun je online regelen via deze website.

Hoe de tariefstructuur van de VAT in elkaar zit, lees je in de Trade Tariff Database van de Britse overheid.

Diensten ontvangen

Krijg je een dienst geleverd uit het Verenigd Koninkrijk (b.v. digitale diensten of consultancy), dan stuurt de leverancier een factuur zonder btw. Je moet de btw dan zelf opgeven in je btw-aangifte.

Dat kan overigens alleen als de Britse leverancier de btw naar jou mag verleggen en dat ook op de factuur heeft vermeld. Zo niet, betaal jij de VAT en kun je deze eventueel terugvragen bij de Britse belastingdienst. De voorwaarden voor die mogelijke teruggave lees je hier.

De Nederlandse belastingdienst heeft een handige tool om te bepalen hoe het zit met BTW met ontvangen diensten en welke voorwaarden de afgenomen Britse diensten met btw zijn belast.

Diensten leveren

Wanneer je diensten levert aan afnemers in het Verenigd Koninkrijk, breng je geen Nederlandse btw in rekening. Er zijn wel uitzonderingen zoals zaken die met onroerend goed, evenementen of catering te maken hebben; lees meer over de uitzonderingen van btw berekeningen.

Misschien moet je wél de VAT in rekening brengen op de factuur. Om dat snel in kaart te brengen, kun je het best deze website van de Engelse belastingdienst raadplegen.

Tip

De Kamer van Koophandel heeft een interessant digitaal Brexit-dossier opgebouwd. Hier vind je alle actuele ontwikkelingen rondom het nieuwe zakendoen met het Verenigd Koninkrijk.

Ook de Rijksoverheid helpt je een flink eind op weg met dit Brexit Loket voor ondernemers.